دقیقه ای برای خندیدن

 

چند سال قبل از طرف صدا و سیمای ایران مصاحبه ای با نورمن ویزدم انجام شد که وی اعتراف کرد فیلم هایش فقط در انگلستان و ایران آن هم به دلیل دوبله بی نظیر «زرندی» مورد استقبال قرار گرفته است زیرا در دیگر کشورهای جهان هرگز با استقبال روبه رو نشد.
او در این مصاحبه بیان کرد: نمی خواستم این گونه باشم اما ظاهرا غیر از انگلستان و ایران سینماروهای حرفه ای جهان مرا بیشتر به عنوان یک دلقک می شناسند تا شخصی درحد جری لوئیس که از نظر من دلقکی بیش نبود!
نورمن این حرف ها را در سال های کهنسالی خود زمانی که در آستانه نود سالگی بود گفت و امروز جهان و سینمای کمدی شاهد در گذشت او در سن ۹۵ سالگی آن هم در آسایشگاه سالمندان است، در حالی که از ۶ ماه قبل به دلیل سکته وضعیت جسمانی نامناسبی داشت و البته گویی بی اعتنایی و فراموش کردن هنرمندان پیشکسوت فقط ویژه هنرمندان سرزمین ما نیست.


● صدایی که به او هویتی ایرانی داد
مرحوم محمدعلی زرندی دوبلور فیلم های نورمن که سال های آخر عمر خود را (در اوایل دهه ۱۳۷۰) در انگلستان و لندن سپری می کرد، خود به شخصه صدای نورمن را در یکی از شب های چهارشنبه سوری از رادیو بی بی سی شنیده و حتی ملاقات های متعددی با او داشته است.
این هنرپیشه انگلیسی علاوه بر آن که یکی از کمدین های مورد علاقه ایرانیان بود «چارلی چاپلین» نیز او را کمدین مورد علاقه خود خوانده است.
نورمن سال ۱۹۹۲ در لیست بهترین مردان کمدی انگلیس در راس بن هی و فرانکی هورد (که اکنون از دنیا رفته اند) جای گرفت و همچنین ویزدم در سال ۲۰۰۰ از سوی ملکه بریتانیا به لقب "Sir" مفتخر شد.
او که لقب یکی از مردان خنده جهان را به دوش دارد، زندگی پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته که بخشی از آن در ذیل آمده است.


● دوران کودکی نورمن
نورمن در یک خانواده بسیار فقیر در منطقه پادینگتون شهر لندن در ۴ فوریه ۱۹۱۶ چشم به جهان گشود. او دومین فرزند خانواده بود و یک برادر بزرگ تر از خود داشت.
مادر و پدر نورمن با هم رابطه خوبی نداشتند و تمام اوقات خود را به دعوا و نزاع با یکدیگر می گذراندند. مادر خانواده که از فقر و تنگدستی به ستوه آمده بود، هنگامی که نورمن ۹ ساله شد، خانه را ترک کرد و بی اعتنا به خانواده از همسرش جدا شد و ۲ پسر کوچکش را به حال خود رها کرد. از آن به بعد پدر مسئولیت نگه داری از بچه ها را به عهده گرفت.
اما نورمن و برادرش که ۲ سال از او بزرگ تر بود، از این وضعیت راضی نبودند. پدرشان راننده کامیون بود و نورمن را از همان ۹ سالگی با خود به این شهر و آن شهر می برد. او با وجود کمی سنش مجبور بود در سرما و گرما شب و روز به دنبال پدرش برود.
زیرا در خانه کسی نبود که کنارش بماند و از او نگهداری کند. او در سن ۱۱ سالگی به امید این که بتواند زندگی بهتری بیابد از خانه فرار کرد. نورمن برای سیرکردن شکمش به کارهای مختلفی مانند پادویی، روزنامه فروشی، پیش خدمتی و ظرفشویی در رستوران ها دست زد؛ اما از آن جایی که به درس علاقه داشت لذا با تلاش زیاد توانست در کنار کار به مدرسه نیز برود، اما از عهده هزینه تحصیل و سیرکردن شکمش بر نیامد، پس در سن ۱۳ سالگی با وجود میل باطنی اش مدرسه را ترک کرد و موفق شد در یک معدن زغال سنگ کار پیدا کند.
با این که سن و سالش برای چنین کارهای سختی کم بود، اما مجبور شد که از سن کودکی درگیر انواع کارهای مختلف شود که از آن جمله پادویی در کشتی بود.
این هنرپیشه انگلیسی بعد از مدت ها کار در حرفه های مختلف بالاخره وارد ارتش شد و به عنوان یک نظامی در ارتش انگلیس به هند اعزام شد.
او در آن محیط خشک و نظامی به یک مسئله مهم پی برد که سبب دگرگونی زندگی اش شد، فهمید روحیه اش با چنین محیط خشک و مقرراتی و نظامی نامانوس و ناسازگار است و در فضای نظامی گری ارتش متوجه شد که استعداد زیادی به خنداندن مردم دارد و می تواند با حرکات و رفتار هنرمندانه اش مردم را دلشاد کند، بنابراین تصمیم گرفت اواخر سال ۱۹۴۶ در سن ۳۱سالگی ارتش را ترک کند.
او کلاهی پشمی و لبه دار بر سر می گذاشت، کت کوتاهی بر تن می کرد و کراواتی کوتاه و کج و معوج به دور گردنش می بست. پاچه های شلوارش نیز کوتاه بود. با این لباس خنده دارتر شده بود و مردم بیشتر دوستش داشتند و لذت می بردند. زمانی که نورمن متوجه شد مردم لباسش را پسندیده اند، تصمیم گرفت همیشه با همین لباس مضحک و مسخره نقش بازی کند و یکی از دلایل معروفیتش پوشیدن این لباس های خنده دار بود.
مردم تصاویر نورمن را به در و دیوار خیابانها چسباندند و علاقه خود را نسبت به او نشان دادند. نورمن در سال ۱۹۵۳ در «دردسر در فروشگاه» بازی کرد که با این فیلم به شهرت جهانی رسید.بیشتر فیلم های او به طریق سیاه و سفید پخش می شد. او از سال ۱۹۶۵به بعد فیلم هایش را به طریقه رنگی پخش کرد که با این عمل مردم بیشتری جذب او شدند.
نورمن در سال ۱۹۵۱ ازدواج کرد. ثمره این ازدواج ۲ پسر به نام های نیکلاس و جک است. نیکلاس سال ۱۹۵۵ و جک سال ۱۹۵۸ به دنیا آمد. اکنون نیکلاس ۴۸ ساله و جک ۴۵ ساله است و ازدواج کرده اند و به وجود پدرشان افتخار می کنند.


● وقتی به ایران آمد
او سال ۱۳۴۰ به ایران آمد زیرا در ایران فیلم های او طرفداران زیادی داشته و دارد. او به ایران سفر کرد تا با طرفدارانش ملاقات کند و با استقبال زیادی هم روبه رو شد.
بنابر گزارش پایگاه اطلاع رسانی فرانسه، نورمن در سال ۱۹۴۸ با بازی در مجموعه تلویزیونی "هوش و عقل" پا به عرصه بازیگری نهاد و پس از آن در طول ۷ دهه فعالیت هنری خود به عنوان بازیگر در ۴۳ فیلم سینمایی و تلویزیونی و مجموعه های تلویزیونی بازی کرده است.
همچنین از برجسته ترین آثاری که ویزدم در آنها ایفای نقش کرده است می توان به «سربزنگاه»، «قصاب باشی»، «جاده صاف کن»، «شیرفروش» و «جنجال در فروشگاه» اشاره کرد.
نورمن ویزدم علاوه بر بازیگری، نویسندگی فیلم نامه ۹ فیلم سینمایی و تلویزیونی را نیز برعهده داشته است.
بازی در سریال آخرین شراب تابستان در نقش بیلی اینگلتون، از آخرین نقش های او در تلویزیون و سینما بود. او در ۹۰ سالگی اعلام بازنشستگی کرد.


● آخرین عرصه تصویری نورمن
فیلم کمدی کوتاه اکسپرسو، ساخته مارتین نایجل و کوین پوئیس، آخرین بازی نورمن ویزدم در سینما بود که در سال ۲۰۰۷ ساخته شد. فیلمی ۱۰ دقیقه ای درباره ۸ شخصیت که در یک کافی شاپ سر یک میز واحد می نشینند. این فیلم در فستیوال فیلم کن ۲۰۰۷ به نمایش درآمد و مورد توجه واقع شد. نورمن ویزدم سال ۱۹۹۲ اتوبیوگرافی خود را نوشت که باعنوان به من نخند، من یک احمق ام منتشر شد. نورمن ویزدم در سال های اخیر حافظه اش را به کلی از دست داده بود و به گفته همسرش، دیگر تصویر خود در فیلم هایش را نمی شناخت.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: